Όπως έχω ξαναγράψει στο παρελθόν, γνωρίζω ότι υπάρχουν άτομα που διαβάζουν τα όσα γράφω εδώ και χαίρονται όταν δεν είμαι καλά.
Προφανώς πρόκειται για αξιολύπητα άτομα, ανάξια λόγου.
Κάποιες φορές που θέλω να μοιραστώ κάτι εδώ σκέφτομαι ότι θα διαβάζουν και εκείνοι/ες και μου κόβεται η όρεξη.
Αλλά τελικά, χάρη μου κάνουν, γιατί όπως έλεγα πρόσφατα, δεν τρελαίνομαι για διαδικτυακή επικοινωνία. Αν και όπου την χρησιμοποιώ είναι καθαρά για πρακτικούς λόγους/ από ανάγκη.
Πέρα από αυτό, μου υπενθυμίζουν ότι όσοι αξίζουν να είναι στη ζωή μου θα βρουν τρόπο να είναι στη ζωή μου πραγματικά και όχι εικονικά.
