Διάβασα την θλιβερή είδηση για τον 16χρόνο... και θυμήθηκα αυτά που έλεγα για την πείνα...
Όχι, δεν άλλαξα άποψη... Είναι επιστημονικά τεκμηριωμένο ότι ο άνθρωπος για κάθε κιλό λίπους του μπορεί να επιβιώσει κάμποσες μέρες χωρίς καθόλου τροφή. Συνεπώς, αν προσθέσεις όλα τα κιλά λίπους κάποιου μπορείς να υπολογίσεις κατά προσέγγιση πόσο διάστημα θα μπορούσε να επιβιώσει χωρίς λήψη τροφής, εφόσον είναι υγιής.
Και στην περίπτωση του 16χρονου δεν γνωρίζω αν συνέβαινε αυτό. Δεν γνωρίζω αν ήταν ο οργανισμός του υγιής, αν ήταν χρόνια υποσιτισμένος, τί κακουχίες είχε βιώσει, σε τι κατάσταση βρισκόταν ο ψυχισμός του.
Αυτό το τελευταίο για μένα είναι και το πιο σημαντικό: ο ψυχισμός ορίζει σε πολύ μεγάλο βαθμό την υγεία του φυσικού μας σώματος.
Δεν ξέρω αν θα μάθουμε ποτέ την ιστορία αυτού του αγοριού. Αυτό που μπορώ να πω όμως με σιγουριά είναι ότι περισσότερο κινδυνεύουν οι Έλληνες από κατάθλιψη και φόβο παρά από πείνα.
Γι αυτό και έχουμε μεγάλη ανάγκη αλληλεγγύης. Από άνθρωπο σε άνθρωπο πρώτιστα. Κι ύστερα από πρωτοβουλίες αλληλοστήριξης όπως αυτές που ξεπηδούν καθημερινά(ευτυχώς) σε διάφορα σημεία της Ελλάδας.
Μια τέτοια προσπάθεια είναι και η κοινωνική κουζίνα "Ο 'Αλλος Άνθρωπος" του Κωνσταντίνου Πολυχρονόπουλου.
Θα έγραφα περισσότερα αλλά βιάζομαι. Έχω κανονίσει με κάποιους φίλους να πάμε σήμερα το μεσημέρι να συναντήσουμε τον Κωνσταντίνο στο Μεταξουργείο και στο Θησείο αργότερα να μαγειρεύει επιτόπου(αν το επιτρέψει η βροχή).
Χίλιους τέτοιους ανθρώπους να είχαμε σε όλη την Ελλάδα και θα είχαμε λύσει το πρόβλημα της ανθρωπιστικής κρίσης.
