Tuesday, December 10, 2013

Μια απρόθυμη χρονοταξιδιώτισσα

Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου, με ενθουσίαζαν τα ταξίδια.

Ταξίδια στον κόσμο που ζούμε, ταξίδια στον χωροχρόνο, ταξίδια σε κόσμους φανταστικούς & παραμυθένιους. 

Ειδικά σε ότι αφορά τον χωροχρόνο, πάντα έβρισκα συναρπαστική την ιδέα και κάπου βαθιά μέσα μου πίστευα ότι μια μέρα θα το κατάφερνα. 

Εννοείται ότι πάντα το ονειρευόμουν σαν εμπειρία που θα μπορούσα να ελέγξω με την δύναμη της θέλησης κι όχι να μου συμβαίνει ουρανοκατέβατο. 

Κι όμως,  κάποια στιγμή, για κάποιο λόγο, γεννήθηκε μες το μυαλό μου η Verity Leighton: μια απρόθυμη χρονοταξιδιώτισσα. 

Απρόθυμη γιατί της συνέβαινε έτσι ολόξαφνα, χωρίς να μπορεί να το ελέγξει.

Κι εδώ που τα λέμε δεν είναι και λίγο να μην είσαι σε θέση να καθορίζεις την καθημερινότητα σου ελεύθερα.

Και κάπως έτσι πήρε "σάρκα και οστά" η πιο πρόσφατη ηρωίδα μου.

Στην διαδικασία αυτή γεννήθηκαν πρώτα κάποιες σκηνές μες το μυαλό μου σαν πίνακες ζωγραφικής. 


Στη συνέχεια βίωσα ένα καταιγισμό από πληροφορίες τόσο για την ίδια την Verity όσο και για τους υπόλοιπους χαρακτήρες της ιστορίας. Μια ιστορία σε εξέλιξη. 

Έναν από αυτούς τους πίνακες ζωγραφικής προσπαθώ εδώ και κάμποσες βδομάδες να αποτυπώσω σε χαρτί με τη βοήθεια του φίλου σκιτσογράφου και ζωγράφου, Γιώργου Παναγιωταρά με τον οποίο και έχω συνεργαστεί ξανά στο παρελθόν. 

Ο Γιώργος αποτυπώνει στο χαρτί αυτό που εγώ βλέπω στο μυαλό μου. Είναι μια πολύ ενδιαφέρουσα καλλιτεχνική διαδικασία. 

Λόγω φόρτου εργασίας του Γιώργου, μας έχει πάει λίγο πίσω το πρόγραμμα. 

Ευελπιστώ να έχουμε την πρώτη απεικόνιση της Verity πριν τα Χριστούγεννα.