Στο ερώτημα που έθεσα στην προηγούμενη ανάρτηση μου κάλλιστα μπορεί να απαντήσει κάποιος "Υπάρχει ένας Μίκης". Ναι και μαζί του και κάποιοι άλλοι των οποίων η καλλιτεχνική προσφορά υπήρξε πολύ σημαντική τον 20ο αιώνα.
Το θέμα είναι η γενιά μου. Και η αμέσως προηγούμενη/επόμενη. Με άλλα λόγια, οι 20-50 χρονών περίπου.
Είναι δυνατόν οι καλλιτέχνες του σήμερα να παραμένουν τόσο εκκωφαντικά βουβοί;
Y. Γ: Πολύ ενδιαφέρουσα η πρόταση του Μίκη στην χθεσινή του ομιλία στην Ακαδημία Αθηνών. Αν και θεωρώ ότι για να αποδεχθούμε ως λαός την ουδετερότητα, θα πρέπει πρώτα να συντελεσθεί εκείνη η συνειδησιακή Επανάσταση που λέγαμε. Και να είναι πηγαία ουδετερότητα, κι όχι βάσει συμφερόντων πολιτικών και οικονομικών.
Y. Υ. Γ: Για την πολιτική πορεία του Μίκη κατά καιρούς έχουν ακουστεί διάφορα. Κάποιοι του έχουν αποδώσει μέχρι και δόλο και κάποιοι άλλοι πολιτική αφέλεια. Προσωπικά, θεωρώ ότι είναι απλά μια ιδιοφυία, με τα προβλήματα της. Το γεγονός ότι έχει κάνει το πέρασμα του από διάφορα κόμματα κλπ, το αποδίδω περισσότερο στην ανάγκη του ως οραματιστή να προσφέρει στο κοινωνικό σύνολο, παρά οτιδήποτε άλλο.
