Ο Γιώργος όμως μου πρότεινε να δοκιμάσουμε ένα πιο παραδοσιακό στυλ ζωγραφικής. Εμένα αυτό που με ενδιέφερε ήταν να βγει μια "αφηγηματική εικονογράφηση". Με άλλα λόγια, ήθελα μια εικόνα που θα περίμενε κανείς να δει ως εικονογράφηση σε παραμύθι. Απλά το δικό μου παραμύθι θα ήταν για κάπως μεγαλύτερα παιδιά.
Η όλη διαδικασία απεδείχθη πιο δύσκολη από ότι είχα υπολογίσει. ´Ηταν πολλά τα στοιχεία της σύνθεσης: η Verity, ένας δεύτερος βασικός χαρακτήρας(ο Charlie) κάποιοι σκόρπιοι "κομπάρσοι", μια άλλη εποχή(1935).
Το γεγονός ότι ο Γιώργος ήταν το περισσότερο διάστημα στη Φλώρινα όπου και σπουδάζει σίγουρα δεν βόηθησε τα πράγματα. Αναγκαζόμαστε να δουλεύουμε μέσω τηλεφώνου/Skype ενώ κανονικά για μια τέτοια δημιουργική διαδικασία ήταν αναγκαίες κάποιες συναντήσεις από κοντά.
Και πάλι όμως βγήκε ένα καλό αποτέλεσμα, τουλάχιστον έτσι θεωρώ.
Πολύ θα ήθελα να υπήρχε χρόνος για να βγάλω Χριστουγενιάτικες κάρτες με την συγκεκριμένη σύνθεση. Δυστυχώς δεν πρόλαβα.
Δεν πειράζει. Ίσως του χρόνου.
Σκεφτόμουν αρχικά να αναρτήσω την απεικόνιση ανήμερα τα Χριστούγεννα αλλά τελικά αποφάσισα να το κάνω Παραμονή, με το που θα αλλάξει η μέρα. Σε μια ώρα δηλαδή.
